Sangrię pija się wszędzie - w domach, restauracjach, na piknikach, na spotkaniach ogrodowych, wieczorem, w południe, nawet do pysznego, letniego śniadania w przydomowym ogrodzie. Oczywiście moc drinków zmienia się zależnie od pory dnia, ale... zawsze smakuje wybornie, szczególnie w miłym towarzystwie...!

Tego rodzaju praktyki czyniono już w starożytności, chociaż w innej formie i z nieco innego powodu. Grecy i Rzymianie do wina dodawali miód, przyprawy i wszystko, co było owocowe pod ręką (brzmi znajomo?). I podgrzewano zazwyczaj. A więc Mulled Wine (podgrzewane wino). Teraz też pijamy "grzańca", tylko w innych porach roku... Zimne i ciepłe wina z przyprawami pijano wszędzie i zawsze, zamiast wody, ponieważ ... woda z mnóstwem bakterii nie nadawała się do picia. Ale przegotowaną

i wystudzoną... pijano, lecz z dodatkiem alkoholu, by zniwelować jej niezbyt przyjemny smak

i zapach... 

Później o winie z owocami zapomniano.

Sangria (krew - po hiszpańsku) pojawiła się dopiero w XV wieku w Hiszpanii, by w późniejszym czasie zabłysnąć (XVIII-XIX wiek) we Francji i Anglii. Już wówczas bywała też biała sangria czy z dodatkiem brzoskwiń, ale... gustowano przede wszystkim w tej czerwonej, krwistej, pysznej i... z dodatkiem francuskich winogron.

Amerykanie zachwycili się tym napojem w roku 1964, podczas New York World's Fair (trwał rok, skupiał 140 pawilonów reprezentujących około 40 krajów na powierzchni 1,5 kilometra kwadratowego; więcej http://www.nywf64.com/fair_story01.shtml), kiedy to serwowano ogromne ilości "nowego napoju"

w pawilonie hiszpańskim. Zachwyt pozostał, rozszerzony o różne smaki. Oczywiście najlepsza jest sangria domowa, bogata w owoce, chłodzona co najmniej przez kilka godzin. Oto kilka przepisów, tych tradycyjnych i bardziej współczesnych smakowo...