Zanim do tego doszło, minęło parę setek lat ...

   Dzicy przodkowie dzisiejszej marchewki najprawdopodobniej pochodzą z Persji (dzisiejszy Iran). Ich korzeń (biały) był gorzki, twardy, trudny do bezpośredniego jedzenia, więc zadowalano się liśćmi

i aromatycznymi nasionami. Dopiero

w I wieku naszej ery wspomniano o korzeniu marchewki w dalekiej Azji. W VII wieku zawitała do Hiszpani jej żółta i biała odmiana. Słodsza, smaczniejsza, bardziej miękka, i już nadawała się jako dodatek do zup, mięs, deserów (powoli rezygnowano z jej zielonych pióropuszy, które

w późniejszym czasie przystrajały damskie kapelusze). Rozpoczynają się profesjonalne hodowle marchewkowe, by opanować kulinaria, przemysł kosmetyczny 

i stać się jednym z pięciu najważniejszych warzyw uprawnych na świecie. 

   Jej różne kolory i nieco zróżnicowane smaki są dodatkową atrakcją, poza jej wpływem na nasz organizm - działa odkwaszająco, odżywczo, wzbogacająco w witaminy grupy B, witaminy A, C, E, K, potas, cynk, kobalt, jod.

A marchewkowe kosmetyki? Poprawiają stan i koloryt skóry, zmniejszają przebarwienia. Polecam.

​

   Na początku XX wieku marchewkowe angielskie puddingi powoli zamieniały się w coraz bardziej popularne marchewkowe ciasta, znane już wcześniej, ale bez większej atencji. Pomarańczowy korzeń nadal pełnił funkcję znakomitego nawilżacza czy osładzacza ciast, szczególnie

w okresie I i II Wojny Swiatowej, kiedy luksusowe towary - a cukier do nich należał - były reglamentowane.

   W Stanach Zjednoczonych szaleństwo na carrot cake rozpoczęło się w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. To był najmodniejszy deser we wszystkich stanach, do tego stopnia, iż w latach siedemdziesiątych znalazł się na piątym miejscu najpopularniejszych dań amerykańskich !